Odwiedziłam dzisiaj pediatrę, który zapewnił mnie, że dziecko kaszlące całą noc i wymiotującego z tego powodu to nic takiego:) Potem doświadczyłam kolejnej "ciekawej praktyki lekarskiej" czyli przepisywania czopków na wszelkie możliwe dolegliwości u dzieci. Z tego, co wiem u dorosłych też jest to częsta praktyka więc bójcie się jeśli przyjdzie Wam skorzystać z opieki medycznej we Francji :) Następnie na mojej wizycie w pięknej klinice ortopeda poinformował mnie, że zapadłam na przypadłość dotykającą kury domowe (oczywiście użył do tego znacznie ładniejszych słów) czyli jakieś zwyrodnienie nadgarstka i po prostu będę musiała z tym żyć i co jakiś czas odczuwać to, co odczuwam teraz. Na szczęście mnie nikt czopków nie przepisał ufff... Za to pan był bardzo miły, inteligentny i miał miłe dłonie:) Kto lubi inteligentnych mężczyzn? :) Także przebiegliśmy się dzisiaj po Saint Germain w deszczu, na nogach i uff jestem zmęczona. Dzieci były jak anioły i od tego wielogodzinnego biegania po mieście Basi realnie zrobiło się lepiej.
Basia próbuje ze wszystkich sił mówić do lekarzy po polsku i nie może pojąć dlaczego nie jest rozumiana, gdy więc zawodzi komunikacja werbalna rozpoczyna fazę kokietowania uśmiechem, co niewątpliwie jej się udaje. Staszek natomiast... usiadł w poczekalni koło mnie i mówi: "mamo pas to znaczy nie , rozumiesz, pas, pas". Przez chwilę zastanawiałam się, co ma na myśli i gdy odkryłam, że pod tymi białymi włosami zachodzą skomplikowane procesy myślowe zrozumiałam, że Staszek odkrył, że pas jest częścią przeczenia we francuskim ne pas. Myślę, ze zapamiętam tę datę i dzień i jego mała transgresję:) dla mnie wyjątkową, radosną, bo z ciekawością obserwuje jak powoli rodzi się w nim dwujęzyczność. We mnie natomiast dwujęzyczność się nie rodzi i wydaje mi się, że nigdy nie osiągnę poziomu językowego, który zaspokajałby moje ambicje. Niewątpliwie próbować warto. Pora wskoczyć do łóżka i oddać się przyjemności odpoczywania. Samo słowo wywołuje we mnie uśmiech:)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz