Nie często wypowiadam się publicznie na tematy polityczne. Jednak Ci, którzy mnie znają wiedzą, że przyszłość Polski i Europy nie jest mi obojętna ale... Staram się, nim wygłoszę jakiś osąd, przejrzeć choćby kilka alternatywnych źródeł przekazu i bynajmniej nie chodzi mi wyłącznie o publicznie dostępne kanały. Gdy oglądam, czytam wiadomości zadaje sobie te banalne pytania, które chociaż trochę pomagają uniknąć manipulacji tzn. kto mówi? jak mówi? po co i dlaczego mówi? w jakich okolicznościach mówi?
Słyszę od tygodni, jak rzekomo Europa krytykuje obecne rządy, niestety słyszę też jak z całkowitym brakiem szacunku, arogancją i czystym chamstwem komunikują się przedstawiciele różnych partii politycznych. Cóż uważam, że Europie nie za wygodnie jest mieć u władzy w Polsce kogoś, kto o Polskę chcę walczyć. Wygodniej było mieć kogoś, kto sprzeda wszystko, co mu się karze sprzedać, pożyczy od Europy tyle, ile karze Europa, wygodnie było stworzyć z Polski kraj postkolonialny, na którym niektóre kraje europejskie po prostu mogą zarobić. Niezależnie od moich preferencji politycznych poraża mnie to, jak ludzie dają się manipulować mediom, jak mało zastanawiają się nad tym, co i jak mówią media i po co, a także ile w tym jest nienawiści, braku szacunku wobec drugiego człowieka i wobec demokracji. Zastanawia mnie także, kto z tych pierwszych krzyczących w tłumie chociaż raz posłuchał całego wywiadu, wypowiedzi krytykowanego polityka, ile przeczytał artykułów, ile zdobył informacji, by tak głośno krzyczeć i wyrażać swoje opinie. Gdy więc widzę jakiegoś mężczyznę w moim wieku, który wypowiada się do człowieka starszego od siebie o kilkadziesiąt lat, który przeżył w Polsce nie jedno i który walczył o wolność Polski, w sposób chamski i bezczelny... opadają mi ręce. Bo to nie jest dyskusja na argumenty, to nie jest szukanie sposobu choćby na debatę, spieranie się argumentami, to jest po prostu brak wychowania i wstyd mi, po prostu mi wstyd za tych ludzi.
Ja patrzę z nadzieją w przyszłość, chociaż po ostatnich 8 latach nie wiem, co będzie dało się naprawić w Polsce. Patrzę z nadzieją i szanuje wybór większości obywateli mojego Kraju, czy się z nim zgadzam czy nie.
W mojej pracy jedna z moich uczennic 6 letnia dziewczynka razem ze swoim 2 letnim bratem w sobotę stracili swoją mamę, która zmarła na raka mózgu... Gdy patrzę na nienawiść które zionie z facebooka i internetu, a skierowana jest na wiele aspektów, także i politykę, a przede wszystkim na drugiego człowieka i gdy widzę moją uczennicę i jej malutkiego brata, który nie będzie pamiętał swojej Mamy zastanawiam się, czy warto marnować życie na takie bzdury, na nienawiść, która pożera energię, bo przecież jesteśmy tutaj tylko raz, tylko teraz trwa nasze życie, to jest nasz czas, nie będzie drugiej szansy...
Tradycyjnie dzieciaki rozchorowały się przed wakacjami , Basia już prawie zdrowa, Stasiulo gorzej i mam nadzieję, że do piątku wydobrzeje. Z racji tego, że oboje z panem T. pracujemy dzisiaj po raz pierwszy był dzień, kiedy po prostu nie miał kto zostać z dziećmi i z odsieczą przychodzą wtedy przyjaciele... Ludzie, którzy po prostu Ci pomogą, a Ty pomożesz też im, ludzie, którzy po dniu spędzonym z moimi chorymi dziećmi i moim "dziękuje" odpowiedzą, że nie ma sprawy... Ludzie, dla których z radością ugotujesz kolacje i usiądziesz przy nich z uśmiechem, napijesz się wina i jest po prostu miło.
Trzy różne sprawy, jedna refleksja o tym, co tu i teraz, o życiu, o tym, że szkoda energii na pewne sprawy, że żyjemy raz i że są rzeczy wartościowe i rzeczy na które szkoda czasu. Ja też błądzę ale wierzę, że i szacunku uczymy się całe życie, nie chcę o tym nigdy zapomnieć...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz